خواهان جدا شدن در کمال ارامشم

سلام دکتر عزیز و دوست داشتنی من دختر 29 ساله ای هستم که در یک رابطه خوب و فوق العاده ای هستم.و مدام در حال تقویت توان برقراری یک رابطه خوب هستم.پکیج پذیرش شما رو تهیه کردم خیلی عالی و مفید بود.شاید باورتون نشه همه چیز رو من در زندگیم رعایت میکردم حتی پیام پذیرش ابداعی خودتون رو شاید گاهی پیام عدم پذیرش دلگرمی و تعبیر و تفسیر رو عجولانه انجام داده باشم که الان اگاه شدم نسبت به این موضوع و سکوت و فهمیدن و درک کردن رو در خودم بیشتر تقویت خواهم کرد.پارتنر من چیزی برای من کم نذاشته و من هم همینطور خانواده هامون هم در جریانن.من در خانواده ایشون رفت و امد دارم و من رو پذیرفتند.ما برنامه های خیلی زیادی برای اینده داریم اما تصمیمی برای ازدواج نداریم.من هم با ازدواج نکردن مشکلی ندارم،حداقل تا زمانی که هر دو ۱۰۰ درصد مطمئن بشیم که وقتشه ازدواج کنیم.منتها خانواده من از طولانی شدن این رابطه خیلی ناراحتن و ما رو تحت فشار قرار میدن.من دنبال جدا شدن از خانوادم هستم.و میدونم برای رسیدن به این استقلال جنگی بین ما رخ خواهد داد.ازتون راهنمایی میخوام که چطور باید متقاعد کنم خانوادم رو که هر چیزی وقت داره و ازدواج ما به خودمون مربوطه و من خواهان جدا شدن ازشون در کمال ارامشم؟لطفا راهنمایی کنین من رو. شما فوق العاده این دکتر جان